Hallootjes!!!

------ English version below -------

Dag 365. Precies een jaar geleden zette ik mijn veel te zware (16 kg) op mijn rug en stapte ik het vliegtuig in naar Bangkok. Man wat is dat jaar voorbij gevlogen. Wat heb ik al veel van me bucketlist kunnen afstrepen en er net zoveel weer opgezet haha. Wat heb ik veel meegemaakt maar ook veel gemist. Van zwemmen met mantaroggen, walvishaaien, duiken, full moon partys, ziplinen door de jungle, werken met olifanten, beroemd zijn voor een dag, vulkanen beklimmen, helicoptervluchten, kangaroos knuffelen, races en rodeos, zware hikes met amazing views etc etc. Ik kan blijven doorgaan. Maar dus ook veel gemist. Vrienden, familie, mooie feestjes, verjaardagen, trouwerijen, 2 geboortes, 2 crematies etc. Want het brengt niet alleen veel zo'n reis, het brengt ook offers af en toe.

Die het overigens dubbel en dwars waard zijn en dat houd in dat ik er na een jaar nog niet klaar mee ben haha en er nog ongeveer 4 maanden aan vast plak. Nogmaals pin me er niet op vast. Plans can change;)

Genoeg diepe shit nu. Update time. het laatste deel Nieuw Zeeland met moeders. We beginnen waar we gebleven waren; the Caitlins..

The Caitlins

De Caitlins was min of meer een groot wildlife natuur gebied waar een mooie route doorheen liep. We hebben dus min of meer continu gereden met meerdere stops onderweg om te genieten van viewpoints, vuurtorens, kliffen, zeehonden, watervallen etc. We overnachten bij Curio bay. Hier konden we namelijk yelloweyed pinguins zien. Na ongeveer 2 uur kou lijden hebben we er eentje gezien. Omdat we aan de andere kant stonden van waar het beestje was, was hij weer vertrokken toen we daar aankwamen. Maar hee wel gezien! Geen foto's helaas. Jullie moeten me maar op me woord geloven haha.

Stewart Island

Omdat we wat tijd over hadden in ons volle schema besloten we Stewart Island mee te pakken, een vogelparadijs onderaan het zuidereiland. Helaas was het weer niet zo paradijselijk want we hadden namelijk 2 dagen nonstop regen en zaten daardoor ook nog een dag langer vast. We hebben nog wel een wandeling gemaakt op Ulva Island en daar hebben we meerdere vogels toch kunnen zien maar het weer gooide wel wat roet in het normaal mooie paradijs hier. We waren stiekem ook wel blij dat we weer door konden reizen. Wat dan wel weer gaaf was, was onze camping van de eerste nacht: Alans base camp. Een man die met pensioen was en alle hutjes op zijn camping zelf gemaakt had en waarschijnlijk nooit zoveel bezoek kreeg want hij heeft ons de volgende ochtend letterlijk 2 uur lang de oren van ons hoofd gekletst haha. Tadderopdracht van Noeni is bij deze check hoor haha. We hebben ongeveer het hele familie levensverhaal gehoord denk ik haha. Altijd gezellig.

Fjordland

Na Stewart Island reisden we door naar Fjordland. Bekend om Doubtfull- en Milford sound. We besloten ze beide te doen. Nu we er toch waren en ze toch wel erg verschillend waren. We waren het er in ieder geval overeens dat ze beide prachtig mooi waren. Watervallen die langs de groene kliffen het water instorten, bomen die schots en scheef staan, snoozende zeeleeuwen en als kers op de taart: kregen we bij beide bezoek van dolfijnen!

Ook hebben we de milford route gereden. Deze staat bekend als een van de mooiste ter wereld en dat kon ik inderdaad niet ontkennen. Met het continu veranderende landschap van groene naar gele vol begroeide bergen naar vrijwel kale kliffen met besneeuwde toppen het was allemaal even mooi. We hadden wederom mazzel op het gebied van dieren want onderweg kwamen we meerdere malen Kea's tegen. Onwijs slimme en vooral brutale papegaaien die we van nog geen halve meter afstand prachtig op de foto konden zetten. Wat een gave beestjes!

Verder hebben we nog 2 tracks gelopen: de key summit track, die ons een uitzicht gaf op lake Marian en sommige Fjorden en de Lake Marian track. Tot nu toe mijn favoriete track omdat je letterlijk 3 uur lang omhoog klautert over rotsen, boomstammen, mini riviertjes en je af en toe goed moet kijken waar het pad is. Nu moet ik zeggen dat ik het misschien wel zo leuk vond omdat mama en ik inderdaad van het pad waren afgedwaalt en daarom bij een alternatieve actievere route terecht kwamen. No worries we raakten niet verdwaald want even later kwamen we weer op het goede pad terecht en zo bij Lake Marian. Onwijs mooi blauw meer midden in een valei omringd door bergen

Het weer was ook mooi voor de verandering dus ja ik besloot dat een vroege nieuwjaarsduik wel een goed idee was. Laten we zo zeggen het was inderdaad een erg (freaking hell, ijskoud) verfrissend duikje. Of duikjes moest ik zeggen want tja soms moet je het gewoon nog een keer doen;)

Queenstown

Queenstown was the next town on the schedule. Dit was mijn favoriete plekje! Onwijs mooie ligging aan een meer, tussen de bergen, een hele mooie track en ook erg belangrijk erg mooie feestjes! Want na ongeveer 4 weken sober mocht er wel weer is wat gedronken worden. Uiteraard was ik na 5 drankjes al aardig in de olie omdat ik niks gewend ben/was haha. In Queenstown hebben we dus kerst gevierd en om kadootjes zat ik niet verlegen dit jaar. Zo hadden we prachtig weer. Ik ben zelfs verbrand. We liepen op eerste kerstdag the Ben Lomond track. Een zware uphill track. We voelden ons een beetje als 2 geiten maar werden beloond met weer een geniaal uitzicht inclusief bezoek van een aantal Kea's die wat eten kwamen scoren. Ach het was kerst dus sharing is caring.

De 26ste had ik de Nevis bungy geboekt. 134 metertjes hoog welteverstaan. Ik zal jullie bij deze een impressie geven van mijn gedachtengang:

Naam wordt omgeroepen. 'Shit dat ben ik!' Daar gaan we. Poortje door. In de stoel zitten. 'Shit shit shit'. Vastgemaakt worden aan het bungee kord. 'Holy shit holy shit holy shit'. Uit de stoel komen en naar de rand lopen. 'Holy f*cking hell shit!' Lachen naar de camera. Jezelf nog even mentaal voorbereiden. Niet naar beneden kijken nook. Niet doen. Recht vooruit. Goed zo! En toen was het 321 bye bye! En zonder aarzelen sprong ik! Waar ik mezelf mee verbaasde haha. Tevens had ik een mooie sprong, dat ik van de crew hoorde nadat ik weer naar boven toe werd getakeld.

Enorm raar gevoel! Je voelt hoe hard je naar beneden gaat door de wind en de druk in je hoofd. Je bent bang maar tegelijkertijd is het zo mega cool en heb je zo'n adrenalinekick dat de angst al snel weg is en je hersenen hebben er geen idee meer van wat er nu in godsnaam aan de hand is. En zo snel is het al weer voorbij. Je trekt het koord van je voet los, draait om naar een zittende positie en dan is het genieten van het uitzicht en een wtf did I just do momentje. Daarna word je weer naar binnen getakeld. En dat kwam ik met een grote smile op me gezicht haha.

Omdat mama niet mee ging kijken hebben we bij de Kawaru bridge (43m) mensen doodsangsten uit zien staan. Hier kon je namelijk gewoon gratis kijken. Het buurtstadje Arrowtown, een oud goudststadje, hebben we ook nog bezocht en toen zat Queenstown er al weer op. Tot mijn grote spijt haha.

Christchurch/ Akaroa

Onze laatste stoppen op Zuid. Akaroa was een klein stadje met Franse invloeden waar je met de zeldzame hector dolfijnen kon zwemmen. Omdat we door de aardbeving geen walvissen konden zien dachten we dan maar dolfijnen. We hebben ze wel gezien maar helaas hadden ze geen zin om met ons te spelen wat mam en ik wel erg jammer vonden. Maargoed blijven wilde dieren. Christchurch hebben we vooral de stad en een museum bekeken maar vonden er beide niet veel aan. Veel staat in de stijgers als gevolg van de aardbeving in 2011.

En toen was het de 30ste en moesten we ons huis voor 6 weken inleveren. Dus bij deze: spacewagon bedankt voor 6 prachtige weken zonder al te veel kuren;)

Met oudjaar vlogen we terug via Christchurch naar Auckland en daar hebben we het nieuwe jaar ingeluid. Vergeleken met NL stelt het hier niet heel veel voor haha. Maar evengoed hebben we een gezellig avondje gehad!

Bij deze iedereen dus een gelukkig nieuwjaar! Op naar het volgende! Uiteraard hou ik jullie van mijn plannen op de hoogte. Het is tijd om terug te gaan naar inmiddels mijn tweede thuis, lets go Straya! Part 2. The journey continues..

Tot snel! Xxx

----- English version ---------

Hello hello!!!

Day 365. Exactly one year ago I put my heavy (16 kg) backpack on ??my back and I boarded the plane to Bangkok. Man what has this year gone fast. I have been able to cross off so many things of my bucketlist and put on so many new things haha. I've been making the best memories, but also missed a lot. From swimming with manta rays, whale sharks, diving, full moon parties, ziplining through the jungle, working with elephants, being famous for a day, climbing volcanoes, helicopter flights, cuddles with kangaroos, races and rodeos, heavy hikes with amazing views etc etc. I can go on and on. But I also missed a lot. Friends, family, awesome parties, birthdays, weddings, two births, two cremations etc. Because traveling not only brings much, it also takes sacrifices occasionally.

But still every sacrifice is worth it! And that means that, after a year I'm still not finished and planning to do another four months haha. For now haha. You never know, plans can change!

Enough deep shit now. Update time. The last part of New Zealand with mom. We begin where we left off; the Caitlins ..

The Caitlins

The Caitlins was more or less a large wildlife nature area where a scenic route ran through it. So we more or less continuously drove with multiple stops along the way to enjoy viewpoints, lighthouses, cliffs, seals, waterfalls etc. We spend the night at Curio Bay. This allowed us to see yellow eyed penguins. After about 2 hours of cold suffering we did see one. As we stood on the opposite side of where the creature was, he had left the building by the time we got there. So no photo proof! Sorry!

Stewart Island

Since we had some extra time in our busy schedule, we decided to go to Stewart Island, a bird paradise at the bottom of the South Island. Unfortunately the weather was not as heavenly as we had two days nonstop rain and because of thst ee got stuck sn extra day on the island. We did a walk on Ulva Island and saw several native birds but the weather was disappointing in the normal beautiful paradise. We were secretly pleased that we could travel further. But despite the bad weather we found a really cool campsite: Alans basecamp. A man who was retired and handmade all cabins himself and probably never had so many visitors because he was talking nonstop for 2 hours the next morning. Assignment of Noeni is check though haha. We have heard about the whole family life story I guess haha.

Fjordland

After Stewart Island we traveled to Fjordland. Known for Doubtfull- and Milford Sound. We decided to do them both. Since were there anyway and they were very different. We both agreed that they were exquisitely beautiful. Waterfalls collapse into the water along the green cliffs, sleepy sea lions and we got at both trips visit of dolphins!

Also, we have driven the Milford road. This is known as one of the finest in the world and I could not really deny that. With the ever changing landscape of green to yellow full-clad mountains to almost bare cliffs with snowy peaks. It was just beautiful. Again we were lucky with the wildlife because on the way we met several Kea's. Smart and especially cheeky parrots who come so close without any fear of you. We made some nice pictures because of that! By far my favourite local! F

Furthermore, we walked 2 tracks: the track key summit, which gave us a view of lake Marian and some Fjords and the Lake Marian track. So far my favorite track because you are literally climbing for 3 hours over rocks, tree trunks, mini rivers and you occasionally have to look where the path is. Now I must say maybe I liked it so much because mom and I went by accident on the wrong path and therefore ended up with an alternative active route. No worries, we were not lost because a moment later we were back on the right path and a bit later we areived at the lake. A beautiful blue lake in the middle of a valley surrounded by mountains.

The weather was nice for a change so yeah I decided an early New Year's dive was a good idea. Let's say that it was indeed a very (freaking hell, freezing) refreshing dip. Or dives I had to say because sometimes you just have to do it again;)

Queenstown

Queenstown was the next town on the schedule. this was my favorite place! A beautiful location at a lake, between the mountains, a beautiful track and very important very nice parties! Obviously I was tipsy after 5 drinks because I am not used to anything anymore. In Queenstown we celebrated Christmas and speaken about gifts, santa spoiled me! We had beautiful weather. I even burned. We walked on Christmas Day the Ben Lomond track. A tough uphill track. We felt a bit like two goats but were rewarded with another brilliant view including visits from some Kea's who wanted food. Well since it was Christmas: sharing is caring.

The 26th I had booked the Nevis bungy. 134 meter high. I will give you an impression of my thoughts:

Name is called. "Shit that's me! ' Here we go. Go trough the cate. Take a seat in the chair. "Shit shit shit. The bungee kord got attached. "Holy shit holy shit holy shit '. get out of the chair and walk to the edge. 'Holy f * cking hell shit! " Smiling at the camera. Prepare yourself mentally. Do not look down nook! Do not! Straight ahead. Well done! And then it was 321 bye bye! And without hesitation I jumped! A bit surprised by that myself haha. I also had a nice jump, I heard from the crew after I came back up.

Huge weird feeling! You feel how hard you go down by the wind and the pressure in your head. You're afraid but at the same time it is so freaking awesome and you have such an adrenaline rush that the fear quickly gone and your brains have no idea of ??what the hell is going on. And it's all over to soon. You pull the cord of your foot loose, turns to a sitting position and then you can enjoy the view and have a wtf did I just do moment. Then they lift you back up again. I came up with a big smile on my face haha.

Because mom did not watch it, we decided to go to the Kawaru bridge (43m) to look at terrified people. Here you could just watch for free. The nearby town of Arrowtown, an old gold city we also visited and then we said goodbye to Queenstown. Which I regreted haha.

Christchurch / Akaroa

Our last stops on the South. Akaroa was a small town with French influences where you could swim with rare hector dolphins. Because we could not see any whales because of the earthquake we decided dolphins have to do for now. We have seen them but unfortunately they did not want to play with us. Mom and me were a bit disapointed about that. Anyway they stay wild animals. Christchurch we have mainly walked around the city and a museum. A lot more wasn't there. Many buildings are still in scaffoldings due to the earthquake in 2011.

And then it was the 30th and we had to hand in our car which was our house for six weeks. So here it is: space wagon thanks for six wonderful weeks without too many problems;)

New Year's Eve we flew back from Christchurch to Auckland were we celebrated new year. Comparing to Holland NYE in New Zealand isn't verry special. But still we had fun!

So Happy New Year everyone!!! It's time to go back to my second home by now, lets go straya! Part 2. The journey continues ..

See ya later! Xxx